"Postrzyżyny" czyli jak Słowianie swym synom imiona nadawali.

Była to więc pierwotna forma (typowo świecka) dzisiejszej kościelnej uroczystości ochrzczenia dziecka. Przypuszcza się, że obrzęd ten (gdyż dotyczył wyłącznie chłopców), miał symbolizować dorastanie i wyjście chłopca spod matczynej opieki. Kronikarz Gall Anonim pisał: "Popiel miał dwu synów i razem obu strzygł. Chrobry (...)włosy postrzyżynowe Mieszka do Rzymu odesłał, niby papieżowi syna przypisując".

Postrzyżyny zwyczajem przyjętym przez kościół

Zwyczaj postrzyżyn został przyjęty i poświęcony przez kościół chrześcijański. Uznawano więc, że postrzyżyny były pierwszym obrzędem związanym z osiągnięciem przez chłopca dojrzałości i zdolności do wspólnej pracy. Na Ukrainie i Białorusi w pierwszą rocznicę urodzin postrzygano również dziewczynki, a dokonywały tego akuszerki lub "kmoszki".

O uroczystości postrzyżyn św. Wacława mówi legenda słowiańska.

"Urosło pacholę, że można było ująć włosy. I wezwał książę Wrocisław biskupa i gdy odśpiewali mszę... postawił biskup pacholę i przed ołtarzem i błogosławił je i inni księża je postrzygli."

Przysłowia:

"Chrzest przyjmuj wodą, ślub polewaj wódką, a śmierć płakaniem"

"Chrzciny bez ojca, to jakby grzech bez odpuszczenia"

Napisano na podstawie:

1. Aleksander Brukner; Dzieje kultury polskiej; Książka i wiedza 1957; tom pierwszy

2. Julian Krzyżanowski ; Nowa księga przysłów polskich i wyrażeń przysłowiowych polskich; Państwowy Instytut Wydawniczy Warszawa 1972r; tom pierwszy